İki dil bilen "Nişantaşı kızı" köyde keçi güdüyor

Elif Sarıkaya İstanbul’da doğup büyümüş, İtalyan Lisesi mezunu iki dil bilen bir işletmeci. Şimdi Antalya’da keçi yetiştiriciliği yapıyor. 5 yıl önce her şeyi bırakıp Kaş’a yerleşen Sarıkaya huzuru hayvancılıkta bulduğunu söylüyor.

İstanbul Nişantaşı'nda büyüyen, yıllarca Galata'da pastane işleten 39 yaşındaki Elif Sarıkaya, 5 yıl önce verdiği kararla küçükbaş hayvan yetiştiriciliğine adım attı ve bugün Bilecik'te 10 haneli bir köyde keçileriyle mutlu bir yaşam sürüyor.

Çocukluğu Nişantaşı'nda geçen, İtalyan Lisesi'nde okuyan ve gördüğü eğitim sayesinde İtalyanca ve İngilizce bilen Sarıkaya, 34 yaşındayken küçükbaş hayvan yetiştiriciliği yapmak üzere Antalya'nın Kaş ilçesine göç etti.
Burada 16 keçi alan ve bir süre sonra hayvanlarıyla Trakya bölgesine geçen Sarıkaya, daha sonra geçen yıl Bilecik'in Vezirhan beldesine bağlı 10 haneli Zobran köyünde muhtarlığın kendisine tahsis ettiği ilkokul binasına yerleşti.

Burada tek başına kedi, köpek ve keçileriyle mutlu bir yaşam sürdüren Sarıkaya, küçükten bu yana hayvanlara karşı farklı bir sevgi beslediğini belirterek şöyle devam etti:

"Hayatımda yakından gördüğüm ilk keçi kendi keçilerim oldu. Daha önce hiçbir alakam yok, ailede de hayvancılık yapan yok. Başlayacağım zaman bir kısım hayvan inceledim bana en yakın olabilecek nedir diye. Keçiye uygunmuşum, memnunum seçimimden." dedi.

İstanbul Galata'da bir pastanesi olduğunu ve ardından burayı imalathaneye çevirdiğini dile getiren Sarıkaya, yıllarca yaptığı bu işte engellilere de iş imkanı sağladığını söyledi.

Kaş'a ilk taşındığında 16 keçi aldığını ve bir süre sonra evlendiğini anlatan Sarıkaya, şöyle konuştu:

"Sonra Trakya'ya taşındım keçilerimle. Trakya'ya hayvan nakli üç ay sürüyor, o tarafta istediğimi yakalayamadım. Geçen yıl da Zobran'a geldim. Buranın insanını çok seviyorum. Mesela Mehmet Onbaşı isimli bir köylümüz var, 60 yaşında. Ağılın biraz yukarısında tarlaların arasından çıkarken traktörü stop ediyor aşağı kadar sessizce iniyor hayvanlar rahatsız olmasın diye. Ben şehirde bu kadar saygılı düzgün düşünceli insanı bir arada görmedim. Muhtara ayrı hayranım zaten burada olabilmemizin nedeni o. Aileden biri artık bizim için, çalışkan, neye ihtiyacımız olsa orada olacağını bildiğimiz muhabbetinden de hiç sıkılmadığımız kişi."
 
Ev olarak kullandığı ilkokul binasına elektrik bağlanması, çatı tamiri konularında belediyenin büyük desteğini gördüğünü aktaran Sarıkaya, "5 yıl önce aldığım ve bu yola çıktığım 16 keçinin 8'i halen bende. Aynı sürüden büyütmek istiyordum öyle oldu, şu an yaklaşık 70 keçi var. Doğan kızları tutabildim sadece önceki senelerde, oğlanlar gitti ve iki senedir kız oranımız çok düşük herkesi tutabilseydim 150 civarına ulaşırdık." dedi.
Sürüye dışardan keçi katmak istemediğini dile getiren Sarıkaya, "Benimkiler çok şımarık çok da rahatlar. Tekenin kanı değişmesi gerekiyor onun için üç oğlan getirdim İzmir'den. İlk başından beri süt de peynir de sattım. Genel olarak bu sene peynir satacağız gibi görünüyor." diye konuştu.

Ekolojik köy kurmak istiyor

İstanbul'da şehir yaşamından köy yaşamına geldiğini anlatan Sarıkaya, şunları söyledi:

"Avrupa yakası çok kaotikdir. Nişantaşı çok mahalleydi ben çocukken. Buradan bir ışık geçse hepimizin haberi olur. Yabancı da Türk de ağırlıyoruz. Çakal sesine mesela çok korkan oldu. Sonra yine hayat devam etti anladık ki ne domuz ne çakal bize yanaşmıyor. En korkunç zararlı aslında insan. Çok büyümeyi düşünmüyorum, biraz koyun eklemek istiyorum. Sonuçta bütüncül yönetim denilen bir şey var ve çeşitlilik çok mühim. Burada kalmayı çok istiyorum. İlk geldiğim vakit muhtara söyledim, şurada küçük bir mezarlığımız var oraya gömülesim var benim. Bence hayvancılığa isteği huzur olan adam girmeli, eğer böyle excel tabloları kazanç vesaire düşünüyorsan mutsuz olma ihtimalin çok yüksek çünkü yaptığın bir şeyi hiçbir para satın alamaz."

Sarıkaya, ekolojik köy kurmak, kırsal turizme katkıda bulunmak, dış göçün önüne geçmek istediklerine işaret ederek "Vezirhan çok güzel bir yer, güzel bir geçiş noktası ama bilmeyenler çok. İlk köyü gördüm ve dedim ki 'Ben burada yaşarım'. Çok yeşil, aşağısı sıcaksa burası 5 derece düşük, soğuksa 5 derece yüksek. İlk geldiğim zamanlarda dolu yağıyor aşağıda, kirazlara ne oldu var mı bir şey diye beni arıyorlar burada hiçbir şey yok." dedi.

Sarıkaya, Kaş'ta yaşayan eşinin de belli dönemlerde köye gelerek kendisine yardımcı olduğuna dikkati çekerek eşinin de bir süre sonra köye yerleşeceğini ve küçükbaş hayvan yetiştiriciliğine beraber devam edeceklerini kaydetti.