Osmaniyenin Bahçe ilçesinin dağ köylerinde 30 yılı aşkın süredir her aile üzümlerini köyün ortasına kurulan maserede pekmez yapıyor.
Osmaniye’nin Bahçe ilçesinin dağ köylerinde 30 yılı aşkın süredir her aile üzümlerini köyün ortasına kurulan ‘masere’de pekmez yapıyor.
Üzümün pekmeze dönüşmesi için gerekli aşamalardan geçirildiği düzenekleri olan çiğneme havuzu, mengene, dinlendirme havuzu, kazan ve ocaktan oluşan mesareyi, köyde isteyen herkes sırayla kullanabiliyor.
Tarım arazisi kısıtlı ve sulanamayan Kaman Köyüne, Gıda Tarım ve Hayvancılık Bahçe İlçe Müdürlüğü uzun yıllar bağ kurulumu konusunda Amerikan asma çubuğu ve teknik destek takviyesi ile eğitim veriyor.
Köyde yaşayan ve arazisi olan hemen hemen her hanede Ekim ayında pekmez yapımı için bir telaş başlıyor. Üzümün her yönüyle değerlendiren köylüler pekmez yapımında budama sonrası çıkan çubukları demet yapıp kurutarak kurulan kazanların altında yakıyor, sıkılan üzümlerin tortunu da yine kurutarak hayvanlarına yediriyorlar.
Bağ sahibi Mehmet Say, 30 yılı aşkın süredir bağda üzüm yetiştirdiğini, her yıl hasat zamanı köy dışında yaşayan akrabaların da gelerek imece usulüyle ürünleri toplayıp maserede pekmez yaptıklarını belirtti.
Say, üzümlerinin bir ara hastalığa yakalandığını bunun üzerine yetkililerin köyde bağcılığı yaşatmak adına hastalığa dayanıklı asma çubukları dağıtarak bağcılığı ayakta tuttuklarını söyledi.
Karısı ve gelinleriyle üzümleri toplayan Say’ın oğulları da bir yandan masereyi hazırlıyor ve üzümlerin suyunu sıkıp odun taşıyarak pekmez kaynatıyorlar.
Köyde yaşamadığını ifade eden Mustafa Say, her yıl pekmez yapım döneminde köye gelip ailesiyle birlikte bu şenliği yaşadıklarını belirtiyor.
Ailede herkesin maserede bir görevi olduğunu söyleyen Ali Bali ise üzümlerin toplanmasında kadınların, taşınmasında ve sıkılmasında erkeklerin, odun taşıma ve kaynatma kısmında da hep beraber çalıştıklarını anlattı. Bali, bir dekardan yaklaşık 150 kg pekmez elde edildiğini ve kilogramının 15 liradan satıldığını sözlerine ekledi.